سنتورِ هشت‌خرکِ سه‌سیم دارای هشت خرک در هر طرف و سه سیم روی هر خرک است. غالب سنتورهای امروز (که به سنتور نُه خرک مشهورند) دارای نه خرک در هر طرف بوده و تعداد چهار سیم روی هر خرک آن‌ها بسته می‌شود. به این ترتیب، تعداد کل سیم‌ها در سنتورِ متعارف هفتادودو سیم؛ اما در این سنتور، تعداد کل سیم‌ها چهل‌وهشت یعنی بیست‌وچهار سیم کمتر از سنتور متعارف است. این تفاوت باعث می‌شود تا تعداد گوشی‌ها و باقی ملزومات نیز به همان مقدار (یعنی بیست‌وچهار عدد معادل یک‌سوم) کاهش پیدا کند که خود سهم بسزایی در سبُک‌شدن وزن ساز دارد. از سوی دیگر، با توجه به حساسیت مساله‌ی کوک در سنتور، چه در کوک ‌کردن ساز و چه در حفظ آن، امکان رسیدن به کوک مطلوب و همچنین حفظ کوک به نظر می‌رسد که با تعداد کمتری از سیم بسیار محتمل‌تر باشد. خرک نهم در این سنتور وجود ندارد و نوازنده ناچار است تا برای اجرای توالی‌های مشخصی از ملودی مدام تغییر پوزیسیون بدهد که در مقایسه با سنتور نه خرک کار دشوارتر می‌شود. اینکه روی هر خرک این سنتور به جای چهار سیم سه سیم بسته شده باعث می‌شود تا زنگ و طنین این سنتور با سنتورهای دیگر یکی نباشد و بدیهی است که نوع مضراب زدن روی هر خرک نیز اعم از ارتفاع، شدت و شکل مضراب روش دیگری می‌طلبد. ابعاد ذوزنقه‌ی این سنتور از سنتورهای معمول کوچک‌تر و فاصله‌ی خرک‌ها از یکدیگر تفاوت دارند.
با این سنتور، قطعه‌ی ستروَن (برای سنتور، آواز و گروه راویان؛ شعر مهدی اخوان ثالث) در فرهنگسرای ارسباران اجرا شده است.